Οι βασικές αρχές και νόμοι της Συστημικής Αναπαράστασης μπορούν να εξεταστούν από δύο διαφορετικές προοπτικές: από την οπτική των αρχών που διέπουν τη διαδικασία και από την οπτική των αρχών που διέπουν τα συστήματα. Η πρώτη βασική αρχή, η Αρχή της Ολότητας, υποστηρίζει την εξέταση ενός συστήματος ως ενιαίου συνόλου. Η δεύτερη αρχή είναι το Αδιαπραγμάτευτο Ανήκειν, το οποίο υποδεικνύει ότι όλα τα μέλη του συστήματος έχουν δικαίωμα να ανήκουν σε αυτό, ενώ η τρίτη αρχή είναι το Δούνε και Λαβείν, που αναφέρεται στην ισορροπία δίνε-λάβε στις σχέσεις.

Υπάρχουν επίσης δύο βασικοί νόμοι: Ο νόμος της Ιεραρχίας, που τονίζει τη σημασία του σεβασμού της ιεραρχίας για την υγιή λειτουργία των συστημάτων, και ο νόμος της Ισοτιμίας, που αφορά την ισότητα μεταξύ των μελών στο ίδιο ιεραρχικό επίπεδο. Η παραβίαση αυτών των αρχών και νόμων μπορεί να εξηγήσει πολλά προβλήματα που βιώνουν τα άτομα στα συστήματα τα οποία ανήκουν, και η Συστημική Αναπαράσταση μπορεί να βοηθήσει στην αποκάλυψη και επίλυση αυτών των ζητημάτων.

Οι «Τάξεις της Αγάπης» του Hellinger αναφέρονται στις αρχές και τους νόμους που διέπουν την αρμονία ενός συστήματος, όπως η οικογένεια ή μια κοινωνική ομάδα, και η παραβίασή τους μπορεί να οδηγήσει σε συγκρούσεις και δυσαρμονία. Ο συντονιστής της Συστημικής Αναπαράστασης βοηθά στη διαφύλαξη αυτών των νόμων και στην επίλυση σχετικών προβλημάτων.