top of page

Ημέρα της Μητέρας


Βιωματικό Εργαστήριο

Συστημικής Αναπαράστασης


11 Μαΐου

Μητέρα: Η Πρώτη Σύνδεση με την Ζωή

Updated: May 5


Υπάρχει μια μέρα στον χρόνο που είναι αφιερωμένη σε εκείνη. Στη γυναίκα που μας έδωσε ζωή, που μας κράτησε στην αγκαλιά της, που μας έμαθε τις πρώτες λέξεις και μας συνόδευσε στα πρώτα μας βήματα στον κόσμο. Η Γιορτή της Μητέρας δεν είναι απλώς μια τυπική ευκαιρία για ευχές, δώρα και λουλούδια, αλλά μια βαθιά παύση στην καθημερινότητα για να στρέψουμε το βλέμμα στην καρδιά της οικογένειας, στην πρώτη και ίσως την πιο καθοριστική σχέση της ζωής μας. Είναι μια ημέρα για να αναγνωρίσουμε την πολυπλοκότητα αυτής της σύνδεσης, τα δώρα που λάβαμε και τις προκλήσεις που ίσως αντιμετωπίσαμε.

 

Αυτή η ημέρα μας καλεί σε μια εσωτερική αναζήτηση: Τι σημαίνει πραγματικά για εμένα η μητέρα μου; Ποιος είναι ο ρόλος που έχει διαδραματίσει στη διαμόρφωση του ανθρώπου που είμαι σήμερα; Είναι η πηγή της άνευ όρων αγάπης, ο αδιαπραγμάτευτος βράχος της σταθερότητας, η πρώτη δασκάλα των συναισθημάτων μου, που με έμαθε να χαίρομαι, να λυπάμαι, να φοβάμαι και να ελπίζω; Ή μήπως η σχέση μας είναι ένα πιο περίπλοκο «μωσαϊκό», γεμάτο αντιφάσεις, ανεκπλήρωτες ανάγκες και ίσως και ανοιχτά ή κρυφά παράπονα;

 

Είναι μια ευκαιρία να θυμηθούμε τις αμέτρητες μικρές και μεγάλες θυσίες, την ατελείωτη φροντίδα, τις άγρυπνες νύχτες και τις αμέτρητες φορές που έθεσε τις δικές της ανάγκες σε δεύτερη μοίρα για εμάς. Ακόμα κι αν η σχέση μας σήμερα είναι τεταμένη ή απομακρυσμένη, η αναγνώριση αυτών των πρώτων θεμελίων είναι ένα βήμα προς την κατανόηση και την πιθανή επούλωση.

 

Στο αόρατο αλλά ισχυρό δίκτυο του οικογενειακού μας συστήματος, η μητέρα κατέχει μια μοναδική και συχνά κεντρική θέση. Είναι ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στις γενιές, η γέφυρα που ενώνει το παρελθόν με το παρόν και επηρεάζει το μέλλον. Μεταφέρει ιστορίες, παραδόσεις, αξίες και πεποιθήσεις, διαμορφώνοντας την ταυτότητα ολόκληρης της οικογένειας. Ακόμα και όταν οι σχέσεις μεταξύ των μελών είναι δύσκολες ή διαρρηγμένες, η επιρροή της μητέρας, είτε παρούσα είτε απουσιάζουσα, παραμένει βαθιά, χρωματίζοντας τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο, τις σχέσεις και τον ίδιο μας τον εαυτό.

 

Έχουμε αναρωτηθεί ποτέ πώς η θέση της μητέρας μας στο δικό της οικογενειακό σύστημα, οι δικές της εμπειρίες και οι δικές της ανεπίλυτες ιστορίες, έχουν επηρεάσει τον τρόπο που μεγάλωσε εμάς; Πώς οι δικές της «πληγές» μπορεί να έχουν αφήσει σημάδια στη δική μας ψυχή;

 

Κάθε μητέρα είναι πρώτα απ' όλα ένας άνθρωπος, με τις δικές του μοναδικές ανάγκες, επιθυμίες, όνειρα και τραύματα. Φέρει στις πλάτες της το βάρος των δικών της εμπειριών, των δικών της αγώνων και των δικών της ανεκπλήρωτων προσδοκιών. Μέσα από τον καθρέφτη της δικής της ύπαρξης, προσπαθεί να μας δώσει ό,τι καλύτερο μπορεί, με τα εργαλεία και την κατανόηση που διαθέτει εκείνη τη στιγμή. Οι πράξεις της, είτε μας γεμίζουν με αίσθημα ασφάλειας και αγάπης είτε μας προκαλούν πόνο και απογοήτευση, πηγάζουν από τη δική της μοναδική αλήθεια, από τον δικό της τρόπο να αντιλαμβάνεται τον κόσμο και τη θέση της σε αυτόν.

 

Μπορούμε να προσπαθήσουμε να δούμε τη μητέρα μας όχι μόνο ως τη μητέρα μας, αλλά και ως μια γυναίκα με τη δική της ιστορία, τις δικές της μάχες και τις δικές της νίκες; Μπορούμε να αναγνωρίσουμε την ανθρώπινη της πλευρά, με τις ατέλειες και τις αδυναμίες της;

 

Μπορεί να μας έχει χαρίσει πολύτιμα δώρα, όπως η επιμονή, η ενσυναίσθηση, η δημιουργικότητα ή η αγάπη για τη ζωή. Ή ίσως, άθελά της, να μας έχει φορτώσει με βάρη, όπως ανασφάλειες, φόβους, ενοχές ή την ανάγκη να ανταποκριθούμε στις δικές της ανεκπλήρωτες προσδοκίες. Η κληρονομιά που λαμβάνουμε από τη μητέρα μας είναι συχνά ένα μείγμα φωτός και σκιάς, θετικών και αρνητικών επιρροών που διαμορφώνουν τον τρόπο που σκεφτόμαστε, αισθανόμαστε και σχετιζόμαστε με τον κόσμο.

 

Έχουμε αναρωτηθεί ποτέ ποια από τα δικά μας μοτίβα συμπεριφοράς και αντιδράσεων είναι άμεσα συνδεδεμένα με τον τρόπο που μας μεγάλωσε η μητέρα μας; Ποιες «σκιές» κουβαλάμε που ίσως δεν μας ανήκουν πραγματικά;

 

Ακόμα και όταν οι σχέσεις με τη μητέρα μας είναι γεμάτες εντάσεις, διαφωνίες ή ακόμα και βαθύ πόνο, συχνά κάτω από την επιφάνεια υπάρχει ένας ισχυρός δεσμός αγάπης, μια αόρατη αλλά άρρηκτη σύνδεση. Οι έντονες συναισθηματικές αντιδράσεις που μπορεί να νιώθουμε απέναντί της είναι ίσως η άλλη όψη της βαθιάς σημασίας που έχει για εμάς αυτή η σχέση. Η απογοήτευση, ο θυμός ή η λύπη μπορεί να είναι ενδείξεις της βαθιάς μας επιθυμίας για σύνδεση, κατανόηση και αποδοχή.

 

Γιατί μας επηρεάζουν τόσο έντονα τα λόγια και οι πράξεις της μητέρας μας, ακόμα και στην ενήλικη ζωή μας; Μήπως αυτό φανερώνει τη βαθιά ριζωμένη ανάγκη μας για την έγκρισή της, την αγάπη της, την αποδοχή της;

 

Η Γιορτή της Μητέρας μπορεί να γίνει μια ιερή ευκαιρία για να κοιτάξουμε με μεγαλύτερη κατανόηση την πορεία της μητέρας μας, τις δικές της μάχες, τις δικές της νίκες και τις δικές της ατέλειες. Μπορεί να είναι μια στιγμή για να προσφέρουμε και να λάβουμε συγχώρεση, όχι απαραίτητα για να δικαιολογήσουμε τυχόν πληγές που προκλήθηκαν, αλλά για να αναγνωρίσουμε την κοινή μας ανθρώπινη φύση και την προσπάθειά της, όσο ατελής κι αν φάνηκε στα δικά μας μάτια. Είναι μια ευκαιρία να απελευθερωθούμε από παλιά βάρη και να ανοίξουμε χώρο για μια πιο αυθεντική και ειρηνική σχέση, είτε στο παρόν είτε στην καρδιά μας.

 

Τι θα σήμαινε για εμάς να μπορέσουμε να δούμε τη μητέρα μας με περισσότερη συμπόνια και κατανόηση; Πώς θα άλλαζε η δική μας εσωτερική γαλήνη αν μπορούσαμε να αφήσουμε πίσω μας παλιές πληγές και να επικεντρωθούμε στην αγάπη που, με τον δικό της μοναδικό τρόπο, προσπάθησε να μας δώσει;

 

Σε αυτή τη μέρα που η καρδιά μιλάει πιο δυνατά, ας αφήσουμε στην άκρη τις μικρότητες, τις παρεξηγήσεις και τις πληγές του παρελθόντος και ας αναγνωρίσουμε την πρωταρχική και θεμελιώδη θέση της μητέρας στη ζωή μας. Ας νιώσουμε την ευγνωμοσύνη για το δώρο της ζωής, για όλες τις αμέτρητες στιγμές φροντίδας και αγάπης, και ας αναλογιστούμε την πολυπλοκότητα της σχέσης μας με ανοιχτή καρδιά και διάθεση κατανόησης. Γιατί, στο τέλος, η μητέρα είναι μια ρίζα βαθιά φυτεμένη στην καρδιά μας, ένα αναπόσπαστο κομμάτι του εαυτού μας που μας συντροφεύει σε όλη μας τη ζωή, διαμορφώνοντας τον τρόπο που αγαπάμε, που πονάμε και που βλέπουμε τον κόσμο.



Στον παρακάτω σύνδεσμο μπορείς να δεις το Επόμενο

Βιωματικό Εργαστήριο

Συστημικής Αναπαράστασης

 


Κανάρης Κάραλης, Ψυχολόγος,

Πιστοποιημένος Συντονιστής Ομάδων

Συστημικής Αναπαράστασης

 
 
Hand - click 2 (150p).png

Ημέρα της Μητέρας


Βιωματικό Εργαστήριο

Συστημικής Αναπαράστασης


11 Μαΐου

bottom of page